Background
Metabolic syndrome, obesity and type 2 diabetes are metabolic disorders characterized by the insulin resistance and the impairment in the insulin secretion. Since impairment in the oxidative stress and adipocyte metabolism contribute to the formation of obesity and diabetes, targeting adipose tissue can be considered as an effective approach to fight against them. Rosiglitazone is used for treatment for patients with type 2 diabetes via inducing lipogenesis and transdifferentiation of white adipose tissue into brown adipose tissue. Since the development of such therapeutics is required to control the formation and function of brown fat cells, we aimed to reveal possible molecular mechanisms behind rosiglitazone induced biochemical changes in the adipose tissue.
Conclusions
Rosiglitazone treatment at low doses showed promising results which may promote brown adipose tissue formation. Uvod: Metabolički sindrom, gojaznost i dijabetes tip 2 su metabolički poremećaji za koje je karakteristična otpornost na insulin i poremećaj lučenja insulina. S obzirom da poremećaj oksidativnog stresa i metabolizma adipocita doprinosi gojaznosti i dijabetesa, ciljanje masnog tkiva se može smatrati efikasnim pristupom u borbi protiv njih. Rosiglitazon se koristi za lečenje pacijenata sa dijabetesom tipa 2 putem indukcije lipogeneze i transdiferencijacije belog masnog tkiva u mrko masno tkivo. Pošto je razvoj takvih terapija potreban za kontrolu stvaranja i funkcije mrkih masnih ćelija, želeli smo da otkrijemo moguće molekularne mehanizme koji stoje iza biohemijskih promena masnog tkiva izazvanih rosiglitazonom. Metode: Ekspanzija ćelija je vršena u medijumu za adipocitnu kulturu dopunjenom sa 5 µg/mL insulina nakon indukcije od 2 dana. Nakon što su te ćelije tretirane rosiglitazonom 0, 0,13 mol/L i 10 µmol/L rosiglitazona tokom 48 sati, osmog dana ćelije su sakupljene i čuvane na -80 °C. Zatim su ćelije korišćene za procenu antioksidativnih enzimskih aktivnosti, nivoa mine rala i elemenata u tragovima i sastava masnih kiselina. Rezultati: Glukoza-6-fosfat dehidrogenaza i glutation reduktaza su značajno smanjene u grupama tretiranim rosiglitazonom u poređenju sa kontrolom grupom. Na, Mg, K, Ca, Cr, Fe, Ni, Cu, Zn, Rb, Sr, Cs, Ba i Pb su određeni u ćelijskim lizatima preko ICP-MS. Takođe, relativni sadržaj FAME se smanjio u grupama tretiranim rosiglitazonom u poređenju sa kontrolom grupom. Zaključak: Tretman rosiglitazonom u malim dozama pokazao je obećavajuće rezultate koji mogu pospešiti stvaranje mrkog masnog tkiva.
Methods
Cells were expanded in the adipocyte culture medium supplemented with 5 µg/mL insulin following 2 days' induction. After those cells were treated with rosiglitazone 0, 0.13 mol/L and 10 µmol/L rosiglitazone for 48 hours and at 8th day, cells were collected and stored at -80 °C. Then the cells were used to evaluate antioxidant enzyme activities, mineral and trace element levels and fatty acid composition.
Results
Glucose-6-phosphate dehydrogenase and glutathione reductase significantly reduced in rosiglitazone-treated groups compared to the control. Na, Mg, K, Ca, Cr, Fe, Ni, Cu, Zn, Rb, Sr, Cs, Ba and Pb were determined in the cell lysates via ICP-MS. Also, relative FAME content decreased in the rosiglitazone-treated groups compared to the control. Conclusions: Rosiglitazone treatment at low doses showed promising results which may promote brown adipose tissue formation. Uvod: Metabolički sindrom, gojaznost i dijabetes tip 2 su metabolički poremećaji za koje je karakteristična otpornost na insulin i poremećaj lučenja insulina. S obzirom da poremećaj oksidativnog stresa i metabolizma adipocita doprinosi gojaznosti i dijabetesa, ciljanje masnog tkiva se može smatrati efikasnim pristupom u borbi protiv njih. Rosiglitazon se koristi za lečenje pacijenata sa dijabetesom tipa 2 putem indukcije lipogeneze i transdiferencijacije belog masnog tkiva u mrko masno tkivo. Pošto je razvoj takvih terapija potreban za kontrolu stvaranja i funkcije mrkih masnih ćelija, želeli smo da otkrijemo moguće molekularne mehanizme koji stoje iza biohemijskih promena masnog tkiva izazvanih rosiglitazonom. Metode: Ekspanzija ćelija je vršena u medijumu za adipocitnu kulturu dopunjenom sa 5 µg/mL insulina nakon indukcije od 2 dana. Nakon što su te ćelije tretirane rosiglitazonom 0, 0,13 mol/L i 10 µmol/L rosiglitazona tokom 48 sati, osmog dana ćelije su sakupljene i čuvane na -80 °C. Zatim su ćelije korišćene za procenu antioksidativnih enzimskih aktivnosti, nivoa mine rala i elemenata u tragovima i sastava masnih kiselina. Rezultati: Glukoza-6-fosfat dehidrogenaza i glutation reduktaza su značajno smanjene u grupama tretiranim rosiglitazonom u poređenju sa kontrolom grupom. Na, Mg, K, Ca, Cr, Fe, Ni, Cu, Zn, Rb, Sr, Cs, Ba i Pb su određeni u ćelijskim lizatima preko ICP-MS. Takođe, relativni sadržaj FAME se smanjio u grupama tretiranim rosiglitazonom u poređenju sa kontrolom grupom. Zaključak: Tretman rosiglitazonom u malim dozama pokazao je obećavajuće rezultate koji mogu pospešiti stvaranje mrkog masnog tkiva.